The real outback experience

Goedendag followers,

Ik heb hier zoveel tijd over, dus ik kan net zo goed even een verhaaltje schrijven. Sinds het laatste verslag is er qua reizen nu zoveel gebeurd, maar ik ben momenteel in de outback. Heb je daar internet dan?? Ja mazzeltje, we zitten bij een boer op het erf en die heeft internet wat we kunnen gebruiken.

De Nederlandse vrienden waar ik over heb verteld, het stel, heeft me aan dit baantje geholpen en ik ben ze eeuwig dankbaar! Omdat ze al eerder cattlework hadden gedaan, werden ze nu gebeld. Toen ze werden gebeld, hebben ze gevraagd of er nog een baantje was voor iemand. Voor mij! Zonder dat ik t wist hebben ze dit voor mij geregeld, ik had ze verteld dat ik op zoek was naar een baan en dat ik zou gaan zoeken in cairns. Zij zouden naar t noorden reizen en zo hebben we afscheid genomen totdat ze mij dus belden. Werken in de outback op een cattlefarm.

Na een twijfel heb ik ja gezegd en moest er vanalles geregeld worden. Hoe ik er zou komen, lijkt een simpele vraag, maar om in de outback te komen moet je een auto hebben, want er rijden geen bussen of treinen daar. Mark was zo aardig om me op te pikken. Zij waren al bij Rebecca in DIMBULLAH (2 uur van cairns) die had hun gebeld en daar zouden ze even blijven om formulieren in te vullen en voorbereiden. Ze moesten nog allemaal spullen hebben en ik ook dus dit hebben we de donderdags gedaan. Werkschoenen, lange broek, hoed etc. Donderdagavond en vrijdag chillen en 100.000 vragen gesteld over hoe en wat aan Rebecca, want ik ben 1 keer zo nerveus geweest en dat was voor m'n examen. Beetje gerustgesteld en geslapen, 5.00 richting EUREKA CREEK. Een halfuurtje rijden en nadat Rebecca, mark en Larissa me hadden uitgezwaaid gingen zij weer terug, want ze hoefden nog niet te beginnen. Ze zitten in een andere plaats.

Het baantje wat ik doe is stationcook op een cattlefarm. Dit houdt in dat ik onder andere het eten klaar moet maken voor de mensen op het land. Dit zijn in dit geval 7 personen. Daarnaast zorg ik dat er ontbijt is, was gedaan is, beetje schoongemaakt en dat is het. Het lijkt heel simpel en is het ook, maar in het begin had ik het best zwaar. Ik ben een perfectionist en alles moet perfect voor elkaar zijn. Maarjah , als je in de middle of knowwhere zit, tussen wat bomen en heel veel wind en zand, is het moeilijk om alles schoon te houden. De "keuken" is namelijk gewoon buiten onder een kleedje voor wat schaduw. Na 2 dagen in een kamer te hebben geslapen,(een jaar niemand geweest, dus je kan raden hoeveel salamanders, spinnen en webben, mieren etc. Er zitten) kreeg ik te horen dat ik de boel moest inpakken omdat we gingen verhuizen naar een ander plaatsje, dichter bij the cattle. Rond een uur of 4 kwamen ze terug en gingen we rijden, ik zelf ook, in lamalama(een 4wd die ik moest besturen omdat er verder niemand was om m te besturen). Halfuur verder nieuw kamp opzetten en deze keer echt, echt in de middle of knowwhere. Het enige wat er was, was een plek om water te pompen en een klein aanrecht om af te wassen. Helpen met kamp opzetten en koken. Gelukkig was Sophie er nog om me wat te helpen en dingen te laten zien. En toen, een slaapplekje zoeken. Van Rebecca had ik een swag(een soort van grote slaapzak) gekregen om te lenen en van Sophie kreeg ik een tent, zo'n 1 persoons campingbedje, maar dan Alleen de binnenkant , dus alleen tegen de muggen. Onder een boom had ik een plekje gevonden, maar ik vond het maar niks. Wetende dat er slangen in de buurt zijn, leguanen van een meter en de rest. Dus de eerste nacht niet geslapen, maar wel echt de VETSTE ERVARING van mijn leven tot nu toe. In de outback, slapen in een tentje, hemel vol sterren, beetje eng maar ook de geluiden van de dieren om je heen. Verder niks, geen lichten, geen geluiden van auto's of vliegtuigen of drukte, helemaal niks ...

Na 2 of 3 dagen gingen we weer verhuizen, terug naar de plek waar we WiFi hadden en in een kamer konden slapen. Daar ben ik nu nog steeds en het gaat me ondertussen goed af. Ik versta de Australiërs beter, kan wat grappen maken, ze vinden m'n eten lekker en de zon schijnt, bijna elke dag.

We blijven hier nog ongeveer een week, of als het teveel begint te regenen. Over een week is het werk gedaan, maar als het begint te regenen kunnen we het werk niet af maken, want dan kunnen we niet meer terug naar de bewoonde wereld. Vannacht heeft t heel veelbgeregend, dus de kans bestaat dat we morgen moeten vertrekken of een beetje later. Ze kunnen namelijk ook niks doen als het erg nat is. Want na 1 regenbui kan het al zijn dat alle landerijen zijn overgelopen.

Op dit moment lig ik in de kamer t verhaal te schrijven, snikheet hiero. Dat is namelijk wel anders dan in NL. Na een regenbui is het nog steeds gewoon tussen de 30 en 40 graden. Ik zal even een eitje bakken voor iedereen en heb steak n gravy opgezet. Vandaag dus verder een chilldag, niet veel anders dan de andere dagen, maar er zijn in ieder geval wat mensen om me heen om tegen te praten in plaats van de 3 honden en m'n kleine pot norman, t kalf wat ik elke dag wat aandacht moet geven en melk moet opvoeren.

M'n plannen na dit avontuur kan ik niet echt met veel zekerheid zeggen. Of ik ga werken in de horeca in cairns, of waar ik maar werk kan krijgen, of in een countrypub, ook in de outback en dit is van dezelfde eigenaar als waar ik nu ook voor werk. Heb het nog niet gevraagd, maar als het mogelijk is, kan ik dit ook gebruiken om m'n 88days af te tekenen. (Is dan wel geen farmwork, maar als het in de outback en de juiste postcode Is mag je het daarvoor aftekenen)

Of niet werken en een auto kopen, reismaatje vinden en de westkust langs gaan naar beneden om in december in Sydney te arriveren.

Groetjes .

P.s. Foto's laden duurt ontzettend lang, dus dit doe ik als ,m'n internet wat beter is. Op Facebook heb ik wel een aantal en op m'n instagram to. @Remco_op_reis